13 Ocak 2008 Pazar

Yalnız değilsin, Tezer seninle, hissettikleri seninle.

"Özlemlerim kalmadı. Ben aslında sürekli özlüyor ve bir özlem durumunda yaşıyorum. Bu yüzden özlemlerim yok. Yalnız bir kavrama bu. Bütünselliğin kavranması. Bitirilmişliğin. Bir yolculuğun sonu. Başlangıcı olmayan yatay bir yolculuğun sonu. Kendi yuvarlağım çevresinde dönen bir yolculuğun.

Şimdi okunmuş kitapları yeniden okuyorum. Şimdi bildik müzikleri yeniden dinliyorum. Yenmiş yemekleri yeniden yiyorum. Sevip yitirdiklerimi yeniden seviyorum. Şimdi uykusuzluğumu yeniden uyuyorum. Şimdi açlığımda yeniden acıkıyorum. Şimdi gittiğim kentlere yeniden gidiyorum. Şimdi havada uçuyor, raylarda, su yüzeylerinde, yaşama ve ölüme karşı duyduğum aynı umursamazlıkla dolaşıyorum. Tartışmaları biliyorum. Duyguları. Korkuları. Sözcükleri. Her dili anlıyorum. Anlıyor ama kavrayamıyorum."

6 yorum:

Parizyen Ay Lambasi dedi ki...

ah Tezer.

yasamin ucune yolculuk desem.
senden de "ah Tezer!" unlemi gelecek. eminim.

Sevi. dedi ki...

ilk gönderilen kutsal kitap :)
ah, her gün ve her gün geliyor o ünlem.

Adsız dedi ki...

tezer'i okumak istedim. kütüphanede kitap sayımı varmış, nüfus sayımı gibi.. vermediler kitabı. köskös döndüm. meraktayım hala..

Sevi. dedi ki...

ben de birkaç arkadaşıma hediye olarak almak için baktım ama İstiklal'de hiçbir kitapçıda yok. son basımı bitmiş.

Sevi. dedi ki...

Yaşamın Ucuna Yolculuk'un 12. baskısı raflarda.

dış kapının mandalı dedi ki...

hani duygulanınca boğazımız acır ya öyle oldu ya aldı götürdü :(